Dağınık Zürafa Zupi’nin Masalı

Bir varmış bir yokmuş… Evvel zaman içinde kalbur saman içinde, ormanın birinde, Zupi adında bir zürafa varmış. Zupi’nin boyu neredeyse gökyüzüne kadar uzanırmış. Zupi’nin kalbinden iyilik, gözlerinden merak fışkırırmış ama bir küçük sorunu varmış, Zupi çok dağınıkmış. Yavru zürafanın odası çok dağınıkmış, resim fırçaları ağaç kavuklarında, defterleri halı altında, tokalarının ise nerede olduğu belli değilmiş. Anne zürafa her gün Zupi’ye odasını toplaması gerektiğini söylermiş ama Zupi hiç oralı olmazmış. Ama her sabah okula gitmeden önce bir şeylerini kaybeder, ormanda panik içinde dolaşırmış.

Günlerden bir gün, öğretmeni baykuş Bona, ormanda büyük bir etkinlik düzenleneceği haberini vermiş. Etkinliğin adı ‘Renkli Süslemeler’miş. Bütün hayvanlar, yapabildikleri en renkli süsleri yapacak ve boyunlarına takacakmış. Bunu duyan Zupi çok heyecanlanmış. Bir an önce en güzel süsü yapıp, boynuna takmak istiyormuş. Okul bittiğinde eve giden Zupi, renkli boncuklarını aramaya başlamış. Onları nereye koyduğunu bir türlü bulamıyormuş. Yatağının altına, halıların altına, ağaç kavuğuna… Ama hiçbir yerde bulamamış. Tam o sırada anne zürafa içeri girmiş “Zupi, arkadaşların geldi seni çağırıyor, etkinlik saatiniz gelmiş” demiş. Zupi üzülerek “Okula gidemem anne, eşyalarımı bulamadım” demiş. Anne zürafa “Ah Zupi, sana her zaman söylüyorum, bu kadar dağınık olmamalısın. Hadi beraber arayalım ama önce arkadaşlarına seni beklememeleri gerektiğini söylemeliyim” demiş. Anne zürafa odaya dönünce, kayıp boncukları birlikte aramaya başlamışlar. Dolabın içinden kurutulmuş yapraklar, sepetin içinden boya kalemleri, mindere sarılı bir fular çıkmış. Sonunda anne zürafa bir kutunun altından parlak boncukları bulmuş. “İşte burada! Boncuklar burada saklanmış!” demiş sevinçle. Zupi nefes nefese kalmış. “Anneciğim çok teşekkür ederim, seni yorduğum için özür dilerim. Her şeyimi böyle karıştırmasaydım, bu kadar uğraşmazdık.” Demiş. Ancak o sırada güneş tepeden inmeye başlamış. Yarışma çoktan bitmiş, kazanan açıklanmış bile. Zupi üzülerek yere oturmuş. “Boncukları bulamadım diye güzel günü kaçırdım,” demiş. Annesi ona dönüp “Üzülme yavrum, bugün bir şeyi kaçırdın ama önemli bir şey öğrendin. Eğer eşyalarını düzenli tutarsan, bir daha hiçbir şey seni engelleyemez.” Zupi gözlerini açmış. “Haklısın anneciğim. Artık her şeyimi düzenli tutacağım! Söz veriyorum” Demiş.

O günden sonra Zupi ve anne zürafa birlikte büyük bir temizlik yapmışlar. Boya fırçaları için bir kavanoz, defterleri için bir raf, boncuklar için renkli kutular hazırlamışlar. Zupi eşyalarını yerleştirirken ne kadar keyif aldığını fark etmiş. Ertesi sabah, güneş yeniden doğarken Zupi hemen dolabını açmış. Her şey tertemiz ve düzenliymiş. Eşyalarını kolayca bulmuş, boynuna boncuklardan yaptığı süslü kolyesini takmış ve aynaya bakmış. “Ne güzel olmuşum!” demiş gülümseyerek. Zupi artık, eşyalarını düzenlemeyi sadece bir görev olarak değil, eğlenceli bir oyun olarak görüyormuş. Onun bu davranışı bütün yavru hayvanlara örnek olmuş. Filler diş fırçalarını düzenlemiş, maymunlar boyalarını sıralamış, kuşlar tüylerini kutulara koymuş. Orman, bir anda rengarenk ve tertemiz hale gelmiş. Ve Zupi her sabah pırıl pırıl dolabına baktığında kendi kendine dermiş: “Düzen, günümü güzelleştiriyor!” Ve o günden sonra Zürafa Zupi’nin renkli dolabında hiçbir şey kaybolmamış. Masal da burada bitmiş.

Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.