Paylaşmayı Öğrenen Yumuş’un Masalı
Ocak 26, 2022
Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde ailesinin biriciği olan yavru bir ayı varmış. Bu yavru ayının adı Yumuş’muş. Yumuş annesinin hazırladığı yemekleri çok severmiş. Dışarı çıkarken de çantasına mutlaka annesinin yaptığı kurabiyelerden koyarmış.
Günlerden bir gün Yumuş her zaman yaptığı gibi dışarı çıkmaya hazırlanmaya başlamış. Üstünü giymiş ve çantasını hazırlamış. Çantasına annesinin yaptığı kurabiyeden de koymayı unutmamış. Dolaşmayı en çok sevdiği yere gitmiş. “Nehir kenarına”. Nehir kenarını bütün yavru hayvanlar çok severmiş. Nehirde taş sektirirler, kağıttan gemilerini yüzdürürler ve yüzme yarışı yaparlarmış. Yumuş, nehrin kenarında güzel bir yer bulmuş, çantasını koymuş ve gemisini yüzdürmeye başlamış. Nehirde hafif dalga varmış, Yumuş’un gemisi suyun üzerinde salınmaya başlamış. Yavru ayı gemisinin yüzmesine çok mutlu olmuş. Bir süre sonra karnı açıkmış ve annesinin kurabiyelerini yanına aldığını hatırlamış. Hemen oturmuş ve kurabiye kutusunu açmış. Kurabiyeden bir tanesini yemiş ve tadının harika olduğunu görmüş. Annesinin bu kadar güzel bir kurabiyeyi nasıl yaptığını düşünmüş. O sıra yanına arkadaşı tilki gelmiş ve Yumuş’un kurabiyelerinden bir tanesini istemiş. Ama Yumuş onu duymamış gibi yapıp ikinci kurabiyesini almış ve bir tane ısırmış. O an kurabiyenin tadının acı olduğunu hissetmiş. “Bu kurabiyenin diğer kurabiyeden bir farkı yok” diye düşünmüş ama tadı gerçekten de çok kötüymüş. Bunun tadının neden böyle olduğunu bulmaya çalışmış. Acaba kurabiyesini paylaşmadığı için olabilir miydi? Evet tam da öyleydi! Yumuş çok utanmış. Elindekini paylaşmadığı için tatlı olan kurabiye bile acılaşmış. Hemen az ötede oturan arkadaşı tilkinin yanına gitmiş ve kurabiyesinden bir tanesini vermiş. Tilki arkadaşına teşekkür etmiş. Yumuş elinde ki kurabiyeden bir tane ısırmış ve kurabiyesinin tadının geri geldiğini görmüş. Beraber kurabiyelerini yiyen arkadaşlar daha sonra nehrin kenarında oyun oynamaya başlamışlar.
Yumuş arkadaşı tilki ile birlikte çok güzel bir gün geçirmiş ve evine döndüğünde olanları annesine anlatmış. Yumuş “Anne paylaşmanın bu kadar güzel bir şey olduğunu bilmiyordum. Senin kurabiyelerin sayesinde öğrendim. Bundan sonra her şeyimi paylaşacağım” demiş. Annesi oğlunu tebrik etmiş ve onun büyümeye başladığını söylemiş. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla masal okumak isterseniz Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
