Paylaşmayı Seven Panda Masalı

Ormandaki minik panda Limo, bambularını kimseyle paylaşmak istemez. Ancak bir gün aç kalan dostlarına yardım etmenin mutluluğunu öğrenir.

Bir varmış bir yokmuş… Evvel zaman içinde kalbur saman içinde çok uzaklarda, ılıman bir iklimde, yemyeşil bambularla dolu huzurlu bir orman varmış. Bu ormanda, Limo adında sevimli bir panda yaşarmış. Limo’nun tüyleri kar gibi beyaz, göz çevreleri gece kadar siyahmış. Ama onu diğer pandalardan ayıran bir özelliği varmış: paylaşmayı hiç sevmemesi. Limo, bulduğu her şeyi toplar, yuvasına götürür saklarmış. Yuvası meyveler, bambu dalları, yemişlerle doluymuş.

Limo’nun arkadaşları, “Limo, bize de bambu verir misin?” diye sorarlarmış ama küçük panda “Asla vermem bunları ben topladım, gidin sizde toplayın” dermiş. Bu cevaba da arkadaşı çok üzülür ama Limo’ya bir şey diyemezlermiş. Günlerden bir gün, Limo sabahın erken saatinde uyanmış. Karnı çok açmış. Hemen bambuluk alana gitmiş ama gördüklerine inanamamış! Gece yağan yağmur bambu dallarını kırmış, yaprakları yere saçılmış. Limo’nun sevdiği taze bambuların çoğu yok olmuş. Tam o sırada yanından cıvıl cıvıl bir ses gelmiş. “Günaydın Limo!” demiş küçük sincap Nini. “Bugün kahvaltını bizimle yapmaya gelir misin? Azıcık bambu getirdik ama paylaşırsak hepimize yeter.” Limo önce utanmış, sonra şaşırmış. Nini ve arkadaşlarının ellerinde minik bir demet bambu varmış. Kendi bambularını saklayan Limo, şimdi onların nazik davetiyle karşı karşıyaymış. Bir süre duraksadıktan sonra “Peki…” demiş utangaç bir sesle. Birlikte bambuları yemeye başlamışlar. Limo, ilk kez başkalarıyla aynı sofrada olmanın keyfini tatmış. Ne kadar az olsa da, birlikte yenilen bambular ona çok daha lezzetli gelmiş. “Ne garip,” diye düşünmüş içinden, “paylaşınca her şey daha güzel oluyor.”

O günün akşamı Limo, kendi bambuluk alanına dönmüş. Kırık dallar arasında hala birkaç sağlam bambu bulmuş. Ertesi sabah ormanın ortasına kocaman bir sepetle çıkmış. “Arkadaşlar!” diye seslenmiş, “Bugün sıra bende! Hepiniz gelin, birlikte yiyelim!” Sincap Nini, papağan Toto ve kaplumbağa Muto hemen koşmuşlar. Hep birlikte Limo’nun hazırladığı bambu ziyafetini paylaşmışlar. Limo’nun kalbi mutlulukla dolmuş. O günden sonra Limo’nun adı “Paylaşmayı Seven Panda” olarak anılmış. Ne zaman biri yardıma ihtiyaç duysa, Limo ilk koşan olurmuş. Ormanda artık herkes biliyormuş: “Paylaşmak, en tatlı bambudan bile daha güzelmiş.”

Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.