Uyuyan Tohumun Uyanışı Masalı

Minik Tohum, toprağın derinliklerinde uzun bir uykuya yatar. Bir gün güneş ışıkları ve arkadaşlarının sabırlı bakımı sayesinde toprak çatlar, Tohum yeşerir. Bu masal da sabır, büyüme ve küçük desteklerin önemi anlatılmaktadır.

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde toprağın en derin katmanında, Minik Tohum adı verilen çok özel bir tohum varmış. Tohum, bir zamanlar ormanın bilgesi ayı Dobi tarafından seçilmiş; en güzel çiçeklerden birini yetiştirmek için gönderilmiş. Ama tohumun sabırlı bir uykuya ihtiyacı varmış; çünkü gerçek büyüme, aceleye gelmezmiş.

Günlerden bir gün, güneş yer yüzünü ısıtırken, toprağın altında ki tohum uyanmaya başlamış. “Bu rüya mı gerçek mi?” diye kendi kendine sormuş. Bunu duyan güneş ışığı “Uyanmaya hazır mısın?” diye fısıldamış. Tohum çok heyecanlanmış ve titremeye başlamış ama toprak hala soğuk, nemli ve ağır olduğu için çatlamamış ve tohum çıkamamış. O sırada Sinem adında küçük bir kız, elinde su kabıyla bahçeye girmiş. Bütün çiçekleri tek tek sulamış. Elinde kalan suyu da toprağa dökmeye başlamış. Daha sonra toprakta yaşayan minik solucanlar, tohuma nazikçe hava taşıyıp ortamı yumuşatmış. Böcekler çevresinde dolanıp parti yapar gibi hafif titreşimler yaratmış. Üç gün boyunca Minik Tohum kusursuz bir huzur içinde uyumuş. Sinem de her sabah çiçekleri ve toprağı sulamak için bahçeye gelmiş. Günler geçtikçe toprak ısınmış, içindeki nem dengelenmiş. Ve sonunda o beklenen zaman gelmiş, Minik Tohum derin bir nefes almış ve toprağı hafifçe itmiş. Tohumun etrafındaki toprak çatlamış ve yavaş yavaş çatlaklar genişlemeye başlamış. İncecik bir filiz toprağın altından çıkmış. Sinem sevinçle “Uyandın!” diye bağırmış; bahçedeki kuşlar da adeta onunla birlikte cıvıldamış. Filiz topraktan çıkmış, minik bir yaprak açmış. Ama bu filiz daha çok güçsüzmüş, hafif esen bir rüzgar bile filizi yıkabilirmiş. Sinem, filizin etrafına minik bir çember yapmış; taşlarla çevreleyip üzerini ince bir gölge ağıyla korumuş. “Sabırlı ol, küçük dostum, büyüyeceksin.” demiş. Filiz, her gün biraz daha büyümüş; kökler toprağın derinliklerine inmiş, yapraklar güneşe doğru yüzünü dönmüş. Bir kaç gün sonra, yağmur yağmaya başlamış. Minik Tohum’un filizi yağmurun yağmasıyla önce eğilmiş, sonra yağmur damlalarıyla güçlenmeye başlamış. Su damlaları yapraklarda boncuk boncuk birikmiş; filiz onları emerken içi yeni bir enerjiyle dolmuş. Sinem yeni bir filiz doğduğu için çok mutluymuş ve yağmurun altında neşe içinde dans ediyormuş.

Zaman geçtikçe filiz büyümüş, gövdesi kalınlaşmış, yeni yapraklar açmış. On günün sonunda ufak bir tomurcuk belirmiş. Sinem heyecanla “Artık çiçek zamanı!” diye bağırmış. Tomurcuk gün boyu güneşe dönmüş, gece ay ışığını içine çekmiş. Ertesi sabah, baharın en taze rüzgârı eşliğinde tomurcuk pırıl pırıl bir çiçeğe dönüşmüş. İnce pembe taç yaprakları, sarı polen demetini göz alıyormuş. Bahçedeki herkes, Minik Tohum’un sabırla uyandıktan sonra nasıl muhteşem bir çiçek olduğunu hayranlıkla izlemiş. Sinem, “Gerçek büyüme, zamanla ve sevgiyle gerçekleşir,” demiş. Bilge Ayı Dobi uzaktan bakıp başını sallamış: “Sabır tohumunda, mucize saklıdır.” demiş. Masal da burada bitmiş.

Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.

Canva Görsel Promptu:
“Minik filiz topraktan çıkarken etrafında su damlaları, bahçıvan küçük kız sulama kabıyla suluyor; arkada gökkuşağı ve yeşil bahçe.”