Pelin ve Peri Kızının Masalı

Ekim 11, 2021 0 Yazar: Ezgi E.

Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur saman içinde bir kız çocuğu varmış. Bu kızın adı Pelin’miş. Pelin’in bir o gün doğum günüymüş. Annesi onun için çok güzel bir parti hazırlamış ve sevdiği herkesi çağırmış. Bir çok hediye alan Pelin en çok annesinin hediyesini sevmiş. Çünkü annesi ona çocukluğundan sakladığı mendili vermiş ve Pelin bu mendili çok sevmiş. Bu mendil bembeyazmış, kenarları dantelle çevriliymiş ve ışıl ışıl parlıyormuş. Pelin annesine bu mendili hiç kaybetmeyeceğine ve zarar vermeyeceğine söz vermiş. O gece annesi Pelinin üstünü örtmüş, pencereyi hafif aralamış ve kızını öpüp odasından çıkmış. Pelin gözlerini kapatmış ama bir türlü uykuya dalamamış çünkü hala doğum gününü düşünüyormuş. Bir an önce sabah olmasını ve diğer hediyeleriyle oynamak istiyormuş.

Artık yavaş yavaş gözleri ağırlaşmaya başlamış, göz kapakları kapanmış ve o anda bir ses duymuş. Bu ses bir ağlama sesiymiş. Sesin nereden geldiğini anlamak için odanın her yerini dikkatlice incelemeye başlamış ve en sonunda pencerenin kenarından sesin geldiğini anlamış. Pelin yatağından kalkıp pencerenin kenarına gitmiş. Pencerenin kenarına oturmuş minik bir peri görmüş. Pelin gözlerine inanamamış. Elleri ile gözlerini ovuşturmuş ama tekrar açtığında peri hala orada oturup ağlıyormuş. Pelin daha önce hiç peri kızı görmemişti ve onunla nasıl konuşacağını bilmiyordu. Ama peri o kadar yüksek sesle ağlamaya başlamış ki pelin cesaretini toplayıp “Neden ağlıyorsun?” demiş. Peri küçük kızın yanına geldiğini görünce şaşırmış. “Uyandırdım mı? Özür dilerim” demiş. Pelin “Uyumuyordum sorun değil. Sadece neden ağladığını merak ettim” demiş. Peri ” Bugün çok önemli bir parti var, bende hazırlanmıştım tam uçmaya başladım ki elbisem bir ağaç dalına takıldı ve yırtıldı. Bu kadar önemli bir partiye asla yırtık elbiseyle gidemem” demiş. Pelin peri için çok üzülmüş. “Sana yardım etmek isterdim. Ama benim kıyafetlerim sana olmaz ki” demiş. Peri “Evet ben sana göre biraz küçüğüm, senin kıyafetlerini giyemem. Keşke bir kumaş parçası olsaydı ve ondan elbise yapabilseydim” demiş. Pelin’in o anda aklına annesinin ona verdiği mendil gelmiş ve gidip mendili alıp periye vermiş. “Bu mendili bana annem verdi. Ona mendile çok iyi bakacağım diye söz vermiştim. Ama yardıma ihtiyacı olan birine yardım etmem gerektiğini de bana annem öğretti. Şimdi bu mendili sana vermeliyim ve sen kendine bir elbise yapmalısın. Umarım annem beni anlar” demiş. Peri mendile bakınca hayran kalmış. “Hayatımda böyle güzel bir kumaş görmedim” demiş. Pelin “Ama bu saate onu nasıl diktireceksin ki?” demiş. Peri “Şimdi izle ve gör” demiş. Peri kumaşı eline almış çevirmiş ve birden üzerine geçirmiş. Pelin çok şaşırmış ama mendilin perinin üzerinden çok güzel durduğunu görmüş.

Pelin ve peri konuşmaya devam ederken “Luna” diye bir ses duymuşlar. Peri “Bana sesleniyorlar benim adım Luna, seni tanıdığıma çok sevindim güzel kız. Bana ettiğin yardım için çok teşekkür ederim. Şimdi gitmem lazım ama tekrar geleceğim beni sakın unutma” demiş. Pelin periye çok eğlenmesini ve mutlu olmasını söylemiş. Peri tam uçmak üzereyken “Bende sana bir hediye vermek istiyorum, bu küçük aynayı almalısın. Aynanın ortasına dokunduğunda partiyi izleye bileceksin” demiş. Pelin çok sevinmiş ve çok teşekkür etmiş. Peri partiye gitmek için odadan çıkmış, Pelin de hemen yatağına girmiş ve aynanın ortasına dokunmuş. Hayatında ilk defa bu kadar çok periyi bir arada görmüş ve gördükleri karşısında büyülenmiş. Tabi kafasında tek bir soru varmış. Annesine bu mendili ne yaptığını nasıl söyleyecekmiş. Sizce Pelin annesine mendili ne yaptığını nasıl söylemeli?