Prenses Naz ve Peri Masal

Masal Gönderme Formu

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde, ülkenin birinde güzeller güzeli bir prenses varmış. Bu Prensesin adı Naz mış. Naz krallığın gözdesiymiş. Annesi ve babası ona bütün imkanları sunmuşlar, en iyi eğitimleri aldırmışlar. Ama Naz yine de mutlu değilmiş. Her gün sarayın bahçesinde dolaşsa da güzel çiçekleri koklasa bu ona yetmiyor, dışarda ki dünyayı merak ediyormuş.

Günlerden bir gün prenses Naz üzgün üzgün sarayın bahçesinde dolaşıyormuş. Akan nehri, özgürce dolaşan kuşları izlemeyi, dalgaları sahile vuran denizleri koklamayı hayal ediyormuş. Bir ağacın altına oturmuş sessiz sessiz ağlarken birden bir peri belirmiş. Periyi karşısında gören Naz birden irkilmiş “Sen de kimsin?” diye sormuş. Peri “Ben bir periyim, üzgün olan insanların dertlerini dinler, onları mutlu etmek için çalışırım” demiş. Bu cümleler Naz’ın kalbini yumuşatmış, yüzünde bir gülücük oluşturmuş. Peri “Dile benden ne dilersen” demiş. Naz düşünmüş taşınmış ve “Ormanları, denizleri, hayvanları görmek istiyorum. Özgürce koşmak, denizde taş sektirmek istiyorum” demiş. Peri “O zaman neler yapabileceğimizi bir düşünelim. Bu istek imkânsız bir istek değil. Ben seni hemen oraya götürebilirim. Fakat bana ihtiyacın olmadan da sen bunu halledebilirsin” demiş. Naz şaşırmış “Bunu nasıl yapabilirim ki?” diye sormuş. Peri “Ailenle konuşarak. Unutma ki konuşarak çözülmeyecek hiçbir sorun yok. Yeter ki konuşmayı bil” demiş. Naz periye hak verdi. Ailesine bu isteklerinden hiç bahsetmediğini hatırladı. “Çok teşekkür ederim. Bunu hiç düşünmemiştim. Ben sadece mutsuzluğuma odaklanıp, daha çok mutsuz oldum” demiş. Peri Naz’a gülümsemiş ve geldiği gibi birden yok olmuş. Naz hemen saraya girmiş ve odasına çıkmış. Akşam yemeğinde yapacağı konuşmayı planlamış. Zamanın nasıl geçtiğini anlamadan yemek zili çalmış ve ailesinin yanına gitmiş. Annesi ve babası kızlarını görünce “Hoş geldin güzel kızım. Bugün bir farklı görünüyorsun. Seni böyle gülümserken görmek bizi de çok mutlu etti” demişler. Naz “Evet annecim ve babacım bugün biraz mutluyum ve sizinle bir konu hakkında konuşmak istiyorum” demiş. Annesi ve babası heyecanla “Seni dinliyoruz” demişler. Naz “Bugüne kadar benim için elinizden geleni yaptınız, en iyi öğretmenlerle okudum, en lezzetli yemekleri yedim, en güzel kıyafetleri giydim. Fakat ben artık bunları istemiyorum. Ben doğayı keşfetmeyi, ormanda yürümeyi, denize ayaklarımı sokmayı istiyorum. İnsanlarla aynı caddelerde yürümeyi gerekirse onlar gibi çalışmayı istiyorum” demiş.

Kral ve Kraliçe kızlarının böyle isteği olduğunu bilmedikleri için çok şaşırmışlar, bir o kadar da sevinmişler. Kraliçe “Bu isteklerin çok güzel kızım, biz senin sadece sarayda yaşamayı istediğini düşünüyorduk. Çünkü daha önce bize hiç bunlardan bahsetmedin” demiş. Naz “Bugüne kadar konuşmaktan hep çekindim ama fark ettim ki bu istekler bir perinin gerçekleştirmeye gerek duymadığı, kendi başıma halledebileceğim istekler. Konuşarak çözülemeyecek sorun yok artık bunu öğrendim” demiş. Kral ve Kraliçe kızlarına sarılmış ve onunla gurur duymuşlar. Ertesi gün üçü birlikte önce ormana gidip piknik yapmışlar, daha sonra ki gün denize girmişler ve her günlerini neşe içinde geçirmişler. Naz artık çok mutluymuş ve konuşmanın önemini artık çok iyi anlamış. Masal da burada bitmiş.

Uzun masal okumayı seviyorsanız Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.