Eylül’ün Cesaretlenme Hikayesi

Bir zamanlar büyük ve kalabalık bir şehirde yaşayan Eylül adında küçük bir kız varmış. Eylül üçüncü sınıfa giden, iyi kalpli, yardımsevermiş. Ama Eylül’ün hiç kendisine güveni yokmuş, okulda bildiği sorulara parmak kaldırmaz, yeni şeyler denemez, yeni arkadaşlıklar edinmekte zorlanırmış. Herkes onun çok çekingen olduğunu bilir, üzerine gitmezlermiş.

Eylül’ün çok yakın bir arkadaşı varmış, adı da Melek miş. Melek, onu her zaman cesaretlendirir, ona destek olurmuş. Birlikte okuldan sonra parkta oynamaya gider, hayaller kurarmışlar. Ama Eylül, ne kadar istese de yüksek kaydıraktan kaymaya, ip atlamaya ya da yeni şeyler denemeye çekinirmiş. Günlerden bir gün, okul çıkışında Eylül ve Melek parka gitmişler. O gün parkta büyük bir kermes varmış. Çocuklar balonlarla oynuyor, pamuk şeker alıyor, oyunlara katılıyorlarmış. En heyecan verici etkinlik ise ip köprüden geçme yarışmasıymış! İp köprü, iki büyük direk arasına bağlanmış, biraz sallanan bir köprüymüş. Yarışmaya katılan herkes köprünün karşısına geçmeye çalışıyormuş. Melek hemen heyecanla “Hadi Eylül, biz de katılalım!” demiş. Eylül, bunu başaramayacağını düşünmüş, “Ya düşersem? Ya başıma bir şey gelirse?” demiş. Melek ise “Neden yapamayasın Eylül, baksana bizim yaşımızdaki bütün çocuklar yapıyor. Hem denemeden bilemezsin” demiş. Eylül cesaretini toplamış “Tamam hadi gel yapalım” demiş. İki arkadaş sıraya geçmişler, çocukların hepsi teker teker ipin üzerinde yürüyormuş. Eylül’ün önünde bir çocuk varmış. Çocuk hızla ama bir o kadar da dikkatsiz bir şekilde ipte yürürken, dengesini kaybetmiş ve iplerin arasına ayağı sıkışmış. Ne kadar uğraşsa da bir türlü çıkaramamış. Herkes bir anda ne yapacağını bilemezken Eylül hemen ipin üzerine çıkmış. Küçük kız kendisini daha önce hiç bu kadar cesur hissetmemiş. Kalbi çok hızlı atıyormuş ama korkmuyormuş. Küçük adımlarla, dikkatlice köprünün ortasına kadar gelmiş. Takılan çocuğa elini uzatmış ve ikisi birlikte yavaşça köprüden karşıya geçmişler.

Herkes Eylül’ün cesaretine hayran kalmış, büyük küçük herkes Eylül’ü alkışlamış. Melek arkadaşına dönüp “Harikasın Eylül, başardın. Hem da başka birine yardım ettin. Seninle gurur duyuyorum arkadaşım” demiş. Eylül arkadaşına ve herkese çok teşekkür etmiş o da kendisiyle gurur duymuş. Bu cesareti sayesinde kendine güvenmeyi ve korkularının üstesinden gelmeyi öğrenmiş. En önemlisi de, kendi gücüne inanmanın ne kadar önemli olduğunu anlamış. Ve böylece, Eylül artık her yeni deneyime korkusuzca adım atabilen cesur bir kız olmuş. Bu hikayede burada bitmiş.

Daha fazla hikaye okumak isterseniz Hikayeler kategorimizi inceleyebilirsiniz.