Kardeşler ve Doğa Hikayesi

Yemyeşil ağaçlarla kaplı, kocaman bir gölü olan küçük bir köy varmış. Bu köyde iyi kalpli bir nine yaşarmış. Ninenin adı Hatun muş. Hatun ninenin bir çok hayvanı varmış, kedisi, köpeği, tavuğu, keçisi, koyunu… Hepsine gözü gibi bakarmış.

Hatun ninenin iki tane torunu varmış. Torunlarından birinin adı Elif diğerinin adı Neşe imiş. Neşe ve Elif, her tatilde ninelerinin yanına gelir, köyde zaman geçirirlermiş. Yine bir tatil günü iki kardeş, Hatun ninenin yanına gitmişler. Ninelerine sarılıp, eşyalarını yerleştirmişler daha sonra bahçeye çıkıp oynamaya başlamışlar. Oyunun en heyecanlı yerinde Neşe, bir kelebeğin çırpınıp uçamadığını görmüş. Hemen Elif’e seslenmiş “Elif, orada uçamayan bir kelebek var, yaralanmış galiba” demiş. Elif, Neşe’nin gösterdiği yere gitmiş ve kelebeğin bir kanadının yırtıldığını görmüş. Onu orada bırakırlarsa hayatta kalamayacağını düşünmüşler. Hemen ellerine alıp ninelerine götürmüşler. Nine, kelebeğin kanadını dikkatlice temizlemiş ve ona zarar vermeden küçük bir kutuya yerleştirmiş. Birkaç gün boyunca kelebeğe şefkatle bakmışlar, ona bal karışımlı su vererek güçlenmesini sağlamışlar. Kelebeğin adı da “Pırıltı” olmuş. Sonunda Pırıltı tamamen iyileşmiş ve kardeşler onu gökyüzüne bırakmışlar.

Günler sonra, sabah kahvaltısı yaparken ninenin bahçesinde bir kelebek süzülerek yanlarına gelmiş. Elif ve Neşe kelebeğe dikkatlice bakınca onun Pırıltı olduğunu anlamışlar! Pırıltı, ninenin çiçeklerinden birinin yaprağına minik bir tohum bırakmış. Nineleri, bunun nadir bir çiçeğin tohumu olduğunu söyleyince kardeşler çok mutlu olmuşlar. Hatun nine o gün çocuklara şu sözü öğretmiş: “Doğaya iyilik yap, doğa da sana iyilikle döner.”

Daha fazla kısa hikaye okumak isterseniz Kısa Hikayeler kategorimizi inceleyebilirsiniz.