Kibrinden Vazgeçen Rakun Masalı
Kasım 14, 2023
Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde ormanın derinliklerinde, kocaman bir meşe ağacının altında yaşayan bir rakun varmış. Bu rakunun adı Rokoymuş. Roko, kendisini çok güzel görür, ormanın en değerli varlığı olduğunu sanırmış. Ormanda tanıştığı herkese “Ben ormanın en hızlı, en güzel, en yetenekli hayvanıyım” dermiş.
Roko, bu tavrı ile herkesi hor görürmüş. Bütün hayvanlar onun gözünde değersizdi. Roko’nun bu tavrına herkes çok kırılışmış ve Roko’dan uzak dururmuş. Günlerden bir gün Roko, ormanda gezerken karşısına yaşlı bir sincap çıkmış. Sincap yaşlılıktan, yavaş yürür, gözleri iyi görmezmiş. Roko, sincabı gördüğünde ona yaklaşıp “Sana yardım etmeme izin ver yaşlı sincap. Nede olsa çok yavaşsın ve gözlerin iyi görmüyor. Ben ormanın en hızlıyım, gözlerimde çok keskin. Zayıf hayvanlara yarım etmeliyim” demiş. Sincap, rakunun tavrından rahatsız olmuş “Teşekkür ederim ama ben kendim yürüyebiliyorum, kimseye ihtiyacım yok” demiş. Çünkü Roko’nun kendisini zavallı gördüğünü anlamış. Rakun “Neden yardım etmemi istemiyorsun? Biliyorsun ki ben mükemmel bir rakunum” demiş. Sincap “Beni küçük gördüğün için yardım etmek istemeni anlıyorum. Çünkü ben senin gözünde zavallıyım. Ama yardım etmek kalpten gelmeli, sen kibar olduğun için yardım etmek istemiyorsun, beni aşağılamak için yardımcı olmak istiyorsun” demiş.
Sincabın söylediklerinden sonra Roko çok utanmış. Kibirli olmanın kötü bir davranış olduğunu anlamış. O günden sonra Roko, kendini diğer hayvanlardan üstün görmeyi bırakmış ve kibrinden vazgeçmiş. Herkese saygılı davranmaya başlamış. Onun huyunu değiştirmesi bütün hayvanlara umut olmuş. Artık herkese içinden geldiği için yardım etmeye başlamış. Ormana kibarlık ve huzur yayılmış. Masal da burada bitmiş.
Eğitici Masallar kategorimizden seçtiğiniz bir masal ile çocuğunuzun gelişimine destek olabilirsiniz.
