Yıldızın Sırrı Masalı

Gökyüzünden düşen bir yıldızla birlikte, küçük bir köyde yaşayan Mert adındaki çocuk, hayal gücünün gücünü keşfeder. Bu masalda yıldızlar konuşur, hayaller yol gösterir ve dostluk her kapıyı açar.

Küçük Mert, dağların arasına sıkışmış, rüzgarla konuşan ağaçların bulunduğu sevimli bir köyde yaşıyordu. Bu köyde gökyüzü her zaman çok net görünür, yıldızlar sanki yere bir adım uzaklıktaymış gibi parlar, geceyi süslerdi. Mert her gece yatmadan önce penceresini açar, yıldızlara bakar ve onlara fısıldayarak dilekler tutardı. Ama bir gece, dileği beklenmedik şekilde gerçekleşti.

Gökyüzünden aniden parlayan bir ışık düştü. Mert’in evinin arka bahçesine bir ışık süzüldü. Mert gözlerine inanamadı. Üzerinde parlayan minik kuyruğu olan altın sarısı bir yıldız, yere düşmüştü! Yavaşça bahçeye koştu. Yıldız, tahmin edildiği kadar sıcak değilmiş ama her yere parlak bir ışık saçıyordu. Mert yıldızın yanına diz çöktü ve “Merhaba…” dedi kısık sesle. Yıldız “Merhaba Mert,” dedi. Sesi rüzgâr gibi hafif, ama bir o kadar da netti. “Dileğini duydum ve geldim.” diye devam etti. Mert yıldızın konuşmasına çok şaşırdı. “Ama ben sadece bir yıldız arkadaş istemiştim… Sen gerçek misin?” diye sordu. Yıldız güldü. “Gerçeklik, inanmaya bağlıdır. Ben, inanan çocuklara görünürüm. Ve sen uzun zamandır yıldızlara en güzel dilekleri fısıldayan çocuksun.” dedi. Yıldız, Mert’e bir sır verdi. Gökyüzündeki yıldızlar, çocukların hayal güçlerinden beslenirdi. Ne kadar çok hayal kurulursa, yıldızlar o kadar parlardı. Ama son zamanlarda bazı yıldızlar solmaya başlamıştı. Çünkü çocuklar artık hayal kurmuyor, sadece ekranlara bakıyorlardı. Mert’in gözleri kocaman açıldı. “Yani… hayal kurmak yıldızları canlı tutuyor!” diyerek gülümsedi. “Evet,” dedi yıldız. “Ve sen, hayal gücüyle köyüne ışık getirebilecek özel çocuklardan birisin.” dedi. O andan itibaren Mert, her gece farklı bir hayal kurmaya başladı. Uçan kitaplar, konuşan taşlar, gülümseyen rüzgarlar… Ve bu hayalleri arkadaşlarına da anlatıyordu. Zamanla köydeki çocuklar da ekranlardan uzaklaşıp hayal kurmaya başladılar. Bir çocuk, çizdiği resimlerde çiçekleri konuşturuyordu. Bir diğeri, bulutlara şekiller vererek hikâyeler anlatıyordu. Mert’in hayalleri, köyün dört bir yanına yayılıyor, yıldızlar artık her zamankinden daha parlak parlıyordu.

Geceleri gökyüzü, adeta bir renk şölenine dönüşmüştü. Yıldızlar sadece parlamıyor, minik ışık kıvılcımları gönderiyordu köye doğru. Mert’in yıldız arkadaşı ise artık sadece bahçede değil, onun kalbindeydi. Her gece konuşmasalar bile, birbirlerini hissedebiliyorlardı. Ve işte o günlerden sonra köyde yeni bir gelenek başladı. Her çocuk, gece yatağa gitmeden önce gözlerini kapatıp bir hayal kurar oldu. Kimisi denizlerin altına indi, kimisi gökyüzünde balonlarla uçtu. Ama her hayal, bir yıldızın yeniden ışıldamasını sağladı. Mert artık büyüyordu ama hayal kurmayı asla bırakmadı. Çünkü biliyordu: Hayaller, yıldızlara hayat verir. Ve bir çocuk hayal kurdukça, gökyüzü asla karanlık kalmazdı.

Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.