Adalet Ağacı ve Ormanın Dostluğu Masalı

Ormanın hayvanları parlak bir elma için tartışmaya başladıklarında, bilge baykuş onları Adalet Ağacı’nın altına toplar. Burada adil davranmanın ve paylaşmanın ne kadar önemli olduğunu öğrenen hayvanlar, adalet sayesinde dostluklarının daha da güçlendiğini fark ederler. Bu masal, çocuklara adaletli olmanın ilişkileri nasıl kuvvetlendirdiğini sevgi dolu bir şekilde anlatır.

Bir varmış, bir yokmuş… Evvel zaman içinde kalbur saman içinde, güneş ışıklarıyla parlayan, kuş sesleriyle dolu kocaman bir ormanda, her hayvanın çok değer verdiği bir yer varmış. Orası Adalet Ağacıymış. Bu ağacın gövdesi kocaman, dalları ise gökyüzüne kadar uzanırmış. Ormanın hayvanları bir sorun yaşadığında hep onun altında toplanır, birlikte çözüm ararlarmış. Çünkü Adalet Ağacı’nın altında konuşulan her şeyde adil davranma sözü verilirmiş.

Günlerden bir gün ormanın en hızlısı tavşan Cipo, en güçlüsü ayı Balto ve en zeki tilki Lira, ormanın ortasında buldukları parlak bir elmayı kimin alacağına karar verememişler. “Ben en hızlıyım, bu yüzden ilk ben bulmuş olmalıyım!” diye atlamış Cipo. “Hayır! Ben en güçlü olduğum için en çok ben hak ediyorum!” demiş Balto. “Ben olmasam bu elmanın yenilebilir olup olmadığını bile anlayamazdınız!” diye eklemiş Lira. Üçü de birbirine kızmış, aralarındaki dostluk bozulacak gibi olmuş. O sırada bilge baykuş Orna gelmiş. “Neden bu kadar tartışıyorsunuz?” diye sormuş. Hepsi bir ağızdan, elmayı en çok kendilerinin hak ettiğini anlatmış. Baykuş düşünmüş ve gülümseyerek, “Gelin, Adalet Ağacı’nın altına gidelim. Orada adil bir çözüm buluruz,” demiş. Ağacın altında toplanmışlar. Herkes sırayla fikrini söylemiş. Sonunda Orna konuşmuş: “Cipo, sen hızınla elmayı buldun. Balto, sen gücünle onu ağaçtan düşürdün. Lira, sen de zekanla onun güvenli olduğunu anladın. Bu elma hepinizin emeğiyle bulundu. Adil olan, onu paylaşmanızdır.” Demiş. Üç arkadaş önce susmuş, sonra birbirlerine bakıp gülümsemiş. “Gerçekten de hepimiz katkı sağladık,” demiş Cipo. “Beraber yapınca daha değerli,” diye eklemiş Balto. “Paylaşırsak dostluğumuz da güçlenir,” demiş Lira.

O günden sonra ormanda bir sorun olduğunda hayvanlar hemen Adalet Ağacı’nın altına koşmuş. Orada adil olmayı öğrenmiş, adil oldukça birbirlerine daha da bağlanmışlar. Çünkü adalet, dostluğu köklendiren en güçlü toprakmış. Ve ormanın hayvanları, Adalet Ağacı’nın gölgesinde hep dostça yaşamışlar. Masal da burada bitmiş.

Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.