Doğa ve İnsan Hikayesi
Temmuz 24, 2023
Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur saman içinde çok eski zamanlarda daha insanoğlu yeryüzüne gelmeden önce doğada ormanlar, denizler, topraklar ve rüzgarlar dünyada hüküm sürer ve dünyada bulunan bütün canlılara hayat kaynağı olurlarmış. Dünya pırıl pırıl yaşam dolu bir yermiş.
Günlerden bir gün yeryüzüne yeni bir canlı türü gelmiş. Bu canlı doğadaki diğer canlılara hiç benzemiyormuş. İki ayağı üzerinde yürüyen ve kendini bütün varlıklardan daha akıllı gören bu canlının adı insanmış. İnsanı gören doğadaki diğer varlıklar ilk zamanlar bu canlıya diğer canlılara davrandıkları gibi çok cömert ve şefkatle yaklaşmışlar. Çünkü daha önce dünyada hiç bir canlıdan ne zarar nede kötülük görmemişler. Fakat zamanla insan her şeyden üstün olduğunu ve doğadaki bütün varlıklarında kendisine ait olduğunu iddia etmeye başlamış. Ağaçları kesmiş, denizleri, hava ve toprağı hoyratça kullanıp kirletmiş. Bunun üzerine doğadaki bütün varlıklar bu durum üzerine bir araya gelip toplantı yapmışlar. Toplantıda şöyle bir karar almışlar. Bu kendini çok beğenmiş ve bencil canlıya iyi bir ders vermek için ilk önce toprak harekete geçmiş. Toprak eski cömertliğini bu varlığa karşı göstermemiş. Toprağın bereketi kesilmiş. İnsan aç kalmaya başlamış. Bunun üzerine insan denize gitmiş. Fakat denizde bereketini çekmiş balık ve mahsul vermemiş. Rüzgarlar dumanlı ve kirli esmiş. Ormanlarda oksijen üretmemiş. İnsan doğaya verdiği zararı artık fazlasıyla kendisi çeker olmuş.
Bunun üzerine insanoğlu hatasını anlamış ve yaptığı yanlışı telafi etmek için doğaya zarar vermeyecek şekilde doğanın kendisinde var olan kaynakları kullanmaya başlamış. Ağaçları kesip yakmak yerine güneşin ve rüzgarın enerjisini kullanmış. Suyla toprağı buluşturmuş. Doğadaki dayanışma ve yardımlaşmaya katkı sağlamış. Ve Dünyadaki diğer varlıklarında takdirini kazanıp affedilmiş. Bu hikayede burada bitmiş.
Kısa hikaye okumayı seviyorsanız Kısa Hikayeler kategorimizi inceleyebilirsiniz.
