Duru’nun Orman Sürprizi Masalı

Ormana komşu bir köyde yaşayan 8 yaşındaki Duru, doğayı ve hayvanları çok sever. Doğum günü geldiğinde ailesi, ormandaki hayvan dostlarıyla birlikte ona unutulmaz bir sürpriz hazırlar. Bu hikâye, doğa sevgisi, dostluk ve sevgiyle örülü sıcacık bir macerayı anlatır.

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde uçsuz bucaksız çam ağaçlarıyla kaplı yemyeşil bir ormanın hemen yanı başında, küçük ama cıvıl cıvıl bir köy varmış. Bu köyde, annesi, babası ve minik köpeği Pars ile birlikte yaşayan 8 yaşında bir kız çocuğu varmış. Adı Duru’ymuş.

Duru, doğayı çok severmiş. Özellikle ormana bayılırmış. Her fırsatta ailesinden izin alıp, küçük sepetini koluna takar, çiçek toplamak ya da hayvan dostlarını ziyaret etmek için ormana gidermiş. Ormandaki hayvanlar da Duru’yu çok severmiş. Tavşan Pamuk, sincap Zıpzıp, baykuş Gri, zebra Minnoş ve geyik Lora onun en yakın dostlarıymış. Bir gün, sabah güneşi pencereye vururken Duru heyecanla gözlerini açmış. Takvimde o büyük gün yazılıymış: “DURU’NUN DOĞUM GÜNÜ”. Ancak bu yıl bir tuhaflık varmış. Annesi ve babası doğum günüyle ilgili tek kelime etmemişler. Ne balonlar, ne pastalar, ne de küçük bir hediye görünürmüş ortalıkta. Duru biraz üzülmüş ama belli etmemeye çalışmış. Annesi ona gülümseyerek, “Hadi bakalım tatlım, bugün biraz yürüyüş yapalım mı? Ormana doğru…” demiş. Duru, sevinçle başını sallamış. Orman her zaman onu mutlu edermiş. Yürüyüş boyunca annesi ve babası gülümseyerek birbirlerine bakıyor ama hiçbir şey söylemiyorlarmış. Duru ise sadece kuş seslerini, yaprakların hışırtısını ve ayağına dolanan sarmaşıkları dinleyerek ilerliyormuş. Biraz ilerlediklerinde sık ağaçların arasından bir açıklığa varmışlar. Duru’nın gözleri bir anda kocaman açılmış. Çünkü karşısında hayal bile edemeyeceği kadar renkli ve neşeli bir manzara varmış! Ağaç dallarından süzülen kurdeleler, renk renk çiçeklerle süslenmiş küçük masalar, yerde çam kozalaklarından yapılmış bir “Hoş Geldin Duru!” yazısı… Üstelik bu partiye katılanlar yalnızca insanlar değilmiş! Tavşan Pamuk beyaz papyonuyla, sincap Zıpzıp fındık kabuklarından yapılmış bir şapkayla, zebra Minnoş sırtına bağlanmış minik bir kurdeleyle, geyik Lora boynuzlarına sarılı çiçeklerle gelmişler. Hatta baykuş Gri bile bir ağacın dalında, gözlükleriyle durup “Mutlu yıllar Duru!” diye seslenmiş. Duru şaşkınlıkla bakmış. Gözleri parlıyormuş. “Bu… Bu hepsi… Bana mı?” demiş fısıltıyla. Annesi sarılarak, “Evet canım kızım. Ormandaki dostlarınla birlikte sana unutamayacağın bir doğum günü hazırladık,” demiş. Tam o sırada ormanın içinden yumuşacık bir melodi yükselmiş. Sincap Zıpzıp kemiklerden yapılmış bir flüt çalarken, Pamuk tavşan minik davula vurmaya başlamış. Geyik Lora da zarif adımlarla dans ediyormuş. Duru, kendini bir masalın içindeymiş gibi hissetmiş. Sonra babası çiçeklerden yapılmış küçük bir kutu uzatmış. Kutunun içinde, ormandaki her hayvanın imzasının bulunduğu bir “Arkadaşlık Sertifikası” varmış. Duru o kadar mutlu olmuş ki gözlerinden yaşlar süzülmüş. Ama bu mutluluk gözyaşlarıymış.

Hep birlikte şarkılar söylemişler, meyvelerle hazırlanmış orman pastasını yemişler, oyunlar oynamışlar. Güneş batarken, orman altın rengiyle parıldarken Duru annesinin yanına koşmuş. “Elimde hiç hediye olmasaydı da, bu günü hiç unutmazdım anne. Hayatımın en güzel günüydü.” Demiş. Annesi ve babası birbirlerine bakıp gülümsemiş. Ormandaki dostlar da başlarıyla onaylamış. O günden sonra Duru, ormana her gittiğinde sadece çiçek ya da meyve toplamamış; kalbinde taşıdığı sevgiyle dostlukları da büyütmüş. Ve kim bilir… Belki gelecek doğum gününde, daha da büyük bir sürpriz onu bekliyordur…

Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.