Küçük Kaktüsün Sırrı Masalı

Sıradan göründüğü için kendini değersiz sanan bir kaktüs, bir gün yaşanan beklenmedik bir olay sayesinde aslında ne kadar özel olduğunu keşfeder. Hikâye; özgüven, sabır ve kendini olduğu gibi kabul etme temalarını işler.

Bir varmış, bir yokmuş… Uçsuz bucaksız bir çölün kıyısında, bir seranın içinde farklı ülkelerden getirilmiş birçok bitki yaşarmış. Bu serada yer alan çiçeklerin bazıları gösterişli, bazılarıysa oldukça sade görünürmüş. Çiçeklerin arasında en çok ilgi gören, kocaman pembe yaprakları ve mis gibi kokusuyla orkideler olurmuş. Ziyaretçiler, seraya geldiklerinde hep önce orkidelere yönelir, onları bol bol fotoğraflarlarmış.

Sera’nın köşesinde, küçük bir saksının içinde dikenli, minik bir kaktüs yaşarmış. Adı Zazu’ymuş. Zazu, ne mis gibi kokar ne de gösterişli yapraklara sahipmiş. Diğer çiçekler güneş ışığında parıl parıl parlar, rüzgârda zarifçe salınırken, Zazu hep bir kenarda sessizce dururmuş. Zazu zamanla kendini diğerlerinden farklı ve yetersiz hissetmeye başlamış. “Neden benim de güzel yapraklarım yok? Neden kimse beni görmüyor?” diye üzülürmüş. Seranın içinde orkidelere gösterilen ilgiyi izledikçe içine kapanır, daha da sessizleşirmiş. Bir gün sıcak bir yaz sabahı, büyük bir grup çocuk serayı gezmeye gelmiş. Çocuklar her çiçeği tek tek incelemiş, bol bol sorular sormuş. En son seranın köşesine gelip, Zazu’nun önünde durmuşlar. Çocuklardan biri “Bu ne garip bir bitki! Yaprağı yok gibi, çiçeği de yok. Neden burada?” diye sormuş. Rehber gülümsemiş ve şöyle demiş: “Bu küçük kaktüs, çölün en dayanıklı bitkilerindendir. Aylarca susuz yaşayabilir. Güneş ne kadar yakıcı olursa olsun dimdik durur. Ayrıca geceleri havadaki nemi içine çekerek çevresindeki havayı nemlendirir. Diğer bitkiler kururken, o hayatta kalır. Kaktüslerin gizli gücü, sabır ve dayanıklılıktır.” Bu sözler çocukları çok etkilemiş. Bir kız çocuğu eğilip Zazu’ya bakmış ve “Sen harika bir bitkisin! Tıpkı gizli bir kahraman gibisin” demiş. Sonra cebinden çıkardığı küçük bir taşla kaktüsün saksısına minik bir süs yerleştirmiş.

Zazu ilk defa kendini bu kadar değerli hissetmiş. O an fark etmiş ki; her bitkinin, her canlının farklı bir görevi, bir güzelliği varmış. Kiminin güzelliği dışındayken, kiminin gücü içinde saklıymış. Artık Zazu kendini eskisi gibi yalnız ya da yetersiz hissetmiyormuş. Orkideler rüzgârda salınsın, güller kokularıyla büyülesin… O, susuzluğa rağmen yaşamayı bilen kaktüs Zazu’ymuş. Ve bu, onu özel kılıyormuş. O günden sonra seraya gelen ziyaretçiler, Zazu’yu da mutlaka görmek istermiş. Hatta seranın girişine bir tabela konmuş:
“Güzellik yalnızca görünüşte değildir. Bazen en sessiz olan, en güçlü olandır.”

Daha fazla hikaye okumak isterseniz Hikayeler kategorimizi inceleyebilirsiniz.