Sevgiyle Büyüyen Ağacın Hikayesi

Aralık 18, 2021 0 Yazar: Ezgi E.

Deniz ve Alp çok yakın iki arkadaşlarmış. Doğduklarından beri hep birliktelermiş. Hiç kavga etmezler, bütün eşyalarını birbirleri ile paylaşırlarmış. Aileleri bu duruma çok mutlu oluyorlarmış. Çünkü bu kadar iyi anlaşan çocuk daha önce hiç görmemişler. Ama her insan farklı olduğu gibi Deniz ve Alp farklı karakterlere sahipmiş. Deniz daha kırılgan, daha ince ve daha duygusalmış. Alp ise duygularını pek belli etmez ve daha sert görünürmüş.

Günlerden bir gün Deniz’in dedesi Alp ve torunu için iki ağaç fidesi almış. Onları dikmeleri için Deniz ve Alp’e götürmüş. İki çocuk da çok sevinmiş ve fideleri alıp dedeye teşekkür etmiş. İki arkadaş annelerinin yardımıyla fidelerini ekmiş. Aynı bahçede oturan Deniz ve Alp heyecanla ağaçlarının büyümesini bekliyormuş. Aradan günler geçmiş iki arkadaşın fideleri yavaş yavaş yeşermeye başlamış. Fideler büyürken Deniz ve Alp’de yavaş yavaş büyüyormuş. Okul, oyun, ders derken iki arkadaş bir seneyi daha geride bırakmışlar. Fidelerin ekilmesinden de tam koca bir yıl geçmiş. Ama gelin görün ki Deniz’in ektiği ağaç pek büyümemiş. Alp’in ektiği ağaç ise epey büyümüş. Deniz, Alp’in ağacını görünce çok şaşırmış. “Alp, senin ağacın kocaman olmuş. Benim ki ise hiç büyümedi. Bunu nasıl başardın?” diye sormuş. Alp “Sevgiyle” demiş. Deniz, Alp’in ne dediğini pek anlamamış sevgiyle nasıl ağaç büyür diye düşünmeye başlamış. Deniz ağacı sulamaya devam etmiş. Ama yine de Alp’in ki kadar büyümemiş dalları hep eğikmiş. Bir sabah Alp ağacını sularken Deniz de bahçeye çıkmış. Kimseye belli etmeden Alp’i izlemeye başlamış. Alp, suyunu almış ve ağacının yanına gitmiş. “Ağaçla konuşmaya başlamış “Nasılsın benim güzel ağacım? Bak sana ne getirdim. En sevdiğin şey,Su! Şimdi suyunu iç ve güzelce büyü” demiş. Bir yandan da ağacın dallarını ve yapraklarını seviyormuş. Sulama işi bittikten sonra ağacın dibine oturmuş ve ona kitap okumaya başlamış, bir süre sonra ağaç ile vedalaşıp evine girmiş. Deniz gördükleri karşısında çok şaşırmış. Ağaçla konuşmak onun daha önce hiç aklına gelmemiş.

Ağacın bir canlı olduğunu, onunda sevgiye ihtiyacı olduğunu o an anlamış. Hemen koşup ağacının yanına gitmiş ve onu çok sevdiğini söylemiş. Bir kaç gün boyunca Alp’in yaptıklarının aynısını yapmış ama tamamen içinden gelerek. Bir süre sonra ağaç büyümeye dalları açmaya başlamış. Deniz gördükleri karşısında çok mutlu olmuş. Hemen Alp’in yanına gitmiş. “Alp, sana çok teşekkür ederim. Geçen gün senin ağacına verdiğin sevgiyi gördüm. Senin sayende bende ağacıma sevgi vermeyi öğrendim ve ağacım büyüdü. Sen duygularını belli etmezdin ama içinde çok duygusal biriymişsin. Seni çok seviyorum arkadaşım” demiş. Alp duydukları karşısında Deniz’e çok teşekkür etmiş ve iki arkadaş sarılmışlar. Birlikte ağaçlarını sevgiyle büyütmeye devam etmişler.