Yosun ve Cam Şişe Hikayesi

Bir zamanlar deniz kenarında, yemyeşil tepelerin arasına kurulmuş bir kasabada yaşayan Yosun adında bir kız çocuğu varmış. Yosun, adını çok sevdiği deniz yosunlarından almış. Her sabah denizin kokusuyla uyanır, martı sesleriyle kahvaltısını yapar, öğleden sonraları ise sahilde yürüyüşe çıkarmış.

Yosun, doğayı çok severmiş. Deniz kabuklarını biriktirir, kıyıya vuran ağaç dallarıyla minik heykeller yapar, bulduğu çöpleri ise eldivenleriyle toplayıp çöp kutusuna atarmış. Annesi ona “Doğanın küçük bekçisi” dermiş. Bir gün, yaz tatilinin en güzel zamanlarından birinde, Yosun yine sahile inmiş. Elinde küçük bir file torbası, çöp topluyormuş. Güneş parlıyor, rüzgâr saçlarını dalgalandırıyormuş. O sırada, birkaç metre ilerisinde bir çocuk oturuyormuş. Adı Tuna’ymış. Tuna, turist olarak ailesiyle kasabaya gelmiş. Elindeki cam şişeden meyve suyu içiyormuş. Tuna bir süre sonra elinde ki şişeyi yere bırakıp kalkmış. Bunu gören Yosun, çocuğu uyarmak istemiş. Yosun hemen yanına gitmiş ve gülümseyerek, “Merhaba! Sanırım şişenizi burada unuttunuz,” demiş. Tuna dönüp şaşkınlıkla bakmış: “Unutmadım. Nasıl olsa birisi toplar diye bıraktım.” Yosun biraz üzülmüş ama sabırla anlatmaya başlamış: “Biliyor musun, cam doğada kendiliğinden yok olmuyor. Bazen bin yıl boyunca kalabiliyor. Ve eğer biri üzerine basar da kırılırsa, bu çok tehlikeli olabilir. Ayrıca sadece inşanlar için değil, karada ki ve deniz de ki diğer canlılara da zarar verebilir.” demiş. Tuna kaşlarını çatmış: “Bin yıl mı? Ben sadece bir şişe attım ama…” Yosun başını sallamış: “Evet, ama herkes ‘sadece bir tane’ deyince bu dünya çöplerle doluyor. Bu deniz bizim oyun alanımız, evimiz gibi. Onu temiz tutmalıyız.” Tuna biraz düşünmüş, sonra eğilip şişeyi almış. “Haklısın, yaptığım davranış hiç doğru değil. Ben bunu çöp kutusuna atacağım. Bu deniz çok güzel ve ben onun kirlenmesini istemem.” demiş.

O günden sonra Tuna, ailesiyle doğaya zarar vermeden tatil yapmanın yollarını öğrenmiş. Dönüşte sınıf arkadaşlarına da anlatmış olanları. Yosun ise her gün denize bir selam verip, doğayı koruyan bir arkadaş kazandığı için mutluymuş. Ve çocuklar… Unutmayın, doğa size emanet. Sahiller, ormanlar, parklar sadece oyun alanı değil, aynı zamanda geleceğinizin ta kendisidir. İyi geceler minik doğa dostları…

Daha fazla hikaye okumak isterseniz Hikayeler kategorimizi inceleyebilirsiniz.