Paylaşmanın Önemini Anlayan Kız Hikayesi
Mart 18, 2024
Bir zamanlar büyük bir şehirde yaşayan Gülşah adında sevimli bir kız çocuğu varmış. Gülşah’ın, annesi ve babasıyla birlikte mutlu bir hayatı varmış. Her gün anaokuluna gidip gelir, gününü eğlenceli bir şekilde geçirirmiş.
Gülşah bir sabah uyandığında dolabının karşısına geçmiş ve kendisine kıyafet seçmek istemiş. Bütün dolabını dökmüş ve sonunda çok sevdiği elbisesini giymiş ve kahvaltı masasına oturmuş. Ailecek kahvaltılarını yapmışlar, Gülşah bahçeye oyun oynamaya çıkmış, babası alışverişe gitmiş, annesi ise evi toplamaya başlamış. Bütün odaları temizleyen anne, Gülşah’ın odasına girince gözlerine inanamamış. Oda o kadar dağınıkmış ki annesi gözlerine inanamamış. Hemen kıyafetleri katlamaya başlamış ve kıyafetlerin arasından artık Gülşah’a küçük gelenleri ayırıp bir torbaya koymuş. Oyunu biten Gülşah odasına gitmiş ve kıyafetini değiştirmek için dolabını açtığında, eşyalarının yarısının olmadığını görmüş. Hemen annesinin yanına gidip “Anne kıyafetlerim nerede?” diye sormuş. Annesi “Kızım kıyafetlerinin bir çoğu küçülmüş, artık onları giymen imkansız. Bende küçülenleri, ihtiyacı olan diğer çocuklara hediye etmek için ayırdım” demiş. Gülşah ağlamaya başlamış “Hayır anne! Ben kimseye eşyalarımı vermek istemiyorum, onlar benim ve dolabımda kalacak” demiş. Annesi ise kızına paylaşmanın güzel yanlarını anlatmış ama Gülşah bir türlü ikna olmamış. Bütün kıyafetlerini alıp tekrardan odasına götürmüş. Annesi kızının bir gün ikna olacağından emin olduğu için daha fazla üstüne gitmek istememiş. Aradan bir kaç gün geçmiş, Gülşah ve annesi parka gitmek için dışarı çıkmışlar. Yolda şarkılar söyleyerek, oyunlar oynayarak ilerlemişler. O an karşılarına Gülşah’ın yaşların da küçük bir kız çıkmış. Kızın kıyafetleri çok eskiymiş, ayağında ki terlikler ise yırtıkmış. Gülşah kızın bu halini görünce çok üzülmüş. “Anne, neden bu kız böyle giyinmiş?” diye sormuş. Annesi “Her çocuk maalesef ki aynı şartlar altında büyümüyor kızım. Bazı ailelerin yeni kıyafet alacak maddi durumları yok o yüzden bizim gibi durumları daha iyi olanlar, onlara yardım etmeliyiz. Yeni kıyafetler almalı etmeli yada evde ki giymediğimiz temiz kıyafetlerimizi hediye etmeliyiz.” demiş.
Gülşah o zaman yaptığı davranışın ne kadar kötü olduğunu anlamış ve çok üzülmüş. “Anne ben eve gitmek istiyorum, parka gitmek istemiyorum” demiş ve eve geri dönmüşler. Eve girer girmez, kendisine küçük gelen bütün kıyafetlerini, ayakkabılarını, montlarını ayırmış ve torbaya koymuş. Annesine gidip artık kıyafetlerini ihtiyacı olan çocuklara hediye edebileceklerini söylemiş. Bu duruma çok sevinen annesi hemen kızıyla birlikte dışarı çıkmış, bir kaç yeni ayakkabı daha alıp ihtiyacı olan ailelerin evlerinin önüne bırakıp gitmişler. O gün Gülşah hiç olmadığı kadar mutlu olmuş. Paylaşmanın önemini anlamış ve bir daha giymediği, fazla olan eşyalarını her zaman paylaşmaya karar vermiş. Bütün arkadaşlarına da paylaşmanın öneminden bahsetmiş, bu hikaye de burada bitmiş.
Daha fazla Hikaye okumak isterseniz Hikayeler kategorimizi inceleyebilirsiniz.
